Се дефинира извод на функција и се даваат неколку негови толкувања како во геометријата, физиката и хемијата.
Поим за извод и негово толкување
Нека функцијата
е дефинирана на интервалот
и непрекината во околина на точката
. Нека аргументот
добие нараснување
такво што
. Вредноста
се нарекува
нараснување на аргументот, а разликата од вредностите на функцијата
се нарекува
нараснување на функцијата .
Количникот
се нарекува
релативно нараснување на функцијата во точката
и тоа е нагибот на функцијата. Кога
и
, граничната вредност од нивниот количник
е количник на две бескрајно мали величини. Поимот за извод се дава со следната
Дефиниција.
Нека функцијата
е непрекината во околината
. Ако постои конечна гранична вредност
, таа се нарекува
извод на функцијата
во точката
и се означува со
Во граничниот процес со кој се дефинира изводот не е важно дали нараснувањето на аргументот се врши преку негово позитивно или негативно нараснување. Операцијата барање на извод на функција се нарекува диференцирање на функцијата.
Изводот на функцијата
се означува со некоја од ознаките:
,
,
,
,
.
Бидејки изводот во точката
се дефинира преку гранична вредност, се дефинира лев и десен извод.
Дефиниција.
Лев извод на функцијата
во точката
е
а
десен извод е
Ако во точката
левиот и десниот извод на функцијата
се еднакви, тогаш функцијата има извод во таа точка и
Преку пример ќе покажеме како се пресметува изводот на функција по дефиниција.
Пример 1.
Да се определи изводот на функцијата
во произволна точка
РЕШЕНИЕ:
Се поаѓа од дефиницијата за извод во произволна точка
Kако што се гледа од наведениот пример, изводот на функција во општ случај е пак функција од истата промeнлива, а ако променливата има конкретна бројна вредност и изводот ќе има конкретна бројна вредност. Така на пример, изводот на оваа функција во точката
ќе има вредност
.
Бидејќи изводот се дефинира преку граничен процес, следува дека функцијата ќе нема извод во точка во која таа е прекината.
Ако функцијата има извод во точка, таа ќе биде непрекината во истата точка.
Обратното тврдење не мемора да важи, т.е. ако функцијата е непрекината во точка таа не мора да има извод во точката. Тоа ќе го илустрираме во следниот пример.
Пример 2.
Да се определи изводот на функцијата
во точката
.
РЕШЕНИЕ:
Оваа функција е дефинирана во точката
и
. Најпрво ќе го бараме по дефиниција изводот во произволна точка, а потоа во ќе го пресметаме изводот во бараната точка. Од дефиницијата за извод се добива
Изводот во точката
не постои, бидејќи за таа вредност изводот е бесконечен (именителот е нула), додека функцијата е непрекината во истата точка.