Се дефинира поимот за гранична вредност на функција или накратко само граница на функција. Се дефинира лева и десна граница и бесконечно големи и бесконечно мали величини како и начини за нивно споредување и оценување на нивната големина.
Гранична вредност на функција
Нека функцијата
е дефинирана во околина на точката
, без да се бара функцијата
да е дефинирана во точката
.
Дефиниција.
Бројот
се нарекува
гранична вредност
на функцијата
кога
тежи кон бројот
ако на секој број
му одговара број
таков што
кога
и се пишува
.
Постоењето на граничната вредност
не означува дека вредноста на функцијата во точката
мора да е еднаква на бројот
, бидејќи функцијата не мора да е да е дефинирана во таа точка.
Од дефиницијата за гранична вредност следува дека за секоја
-околина на точката
ќе постои
-околина на точката
таква што со функцијата
целата
-околина на точката
се пресликува во
-околина на точката
.
Граничната вредност
накратко се нарекува
граница на функцијата.
За функција се дефинираат еднострани граници преку лева и десна граница.
Дефиниција.
Граничната вредност
се нарекува
лева граница на функција
, а
е
десна граница .
Десната граница на функцијата е вредноста која се добива кога
тежи кон
од десно (преку поголемите вредности од
), а левата граница се добива кога
тежи кон
од лево (преку помалите од
).
Ако левата и десната граница во една точка се различни, функцијата нема граница во таа точка, а ако пак тие се еднакви, т. е.
тогаш функцијата
има граница и
.
Често пати, постоењето на едната од едностраните граници не мора да значи дека ќе постои и другата еднострана граница.
Пример 1.
Нека е дадена функцијата
. Нејзината дефинициона област е
и границата на функцијата е
за
Иако функцијата
е дефинирана во точката
таа ќе нема граница во таа точка бидејќи нема десна граница. Навистина,
левата граница на функцијата е
,
додека десната граница
не постои,
бидејќи за
функцијата
добива имагинарна вредност, па затоа и границата
не постои.
Границата на функцијата не мора да биде конечен број.
Дефиниција.
Граничната вредност е
бесконечна
и се пишува
ако за секој позитивен број
M (доволно голем) постои позитивен број
така што
кога
.
При тоа, кога
важи
, додека за
важи
.
Симболите за бесконечност
не се реални вредности и тие само означуваат одредено поведение на функцијта. Кога вредностите на функцијата постојано растат, но не надминуваат некој конечен број
, тогаш функцијата за граница го има бројот
или некој помал број. Ако таков конечен број
не постои, се вели дека функцијата постанува бесконечна и во тој случај границата не постои.
Можни се повеќе случаи на кога функцијата нема граница:
Случај 1:
Функција со различни конечни граници
Ако левата и десната граница на функцијата во точката
се конечни и различни (Сл. 1), функцијата нема граница во точката
.